Rollin Verlinde - Vilda

Watervleermuis (Myotis daubentonii)

De echolocatiegeluiden zijn korte FM signalen van 100 tot 25 kHz, met een piekfrequentie tussen 40 en 45 kHz en een pulsduur van 4-7 ms. De watervleermuis is relatief moeilijk te onderscheiden van andere Myotis soorten, maar de sonargeluiden in combinatie met het vlieggedrag boven water, en de in het lamplicht gemakkelijk herkenbare witte buik, maak determinatie wel mogelijk.

Hieronder vind je de Gewestelijke Instandhoudingsdoelstellingen (G-IHD) voor deze soort. Ze geven aan wat in Vlaanderen nodig is om een veilige toekomst te creëren voor deze soort.
Areaal
Evolutie
=
Toelichting

Behoud van het huidige areaal

Populatie
Evolutie
=
Toelichting

Behoud of groei van de huidige overwinterende populatie van 4000 exemplaren

Kwaliteit
Evolutie
+
Toelichting

Oplossen van ongunstige waterkwaliteit, versnippering, niet afgestemd menselijk gebruik, tekort aan kwaliteit van het leefgebied. Geen extra oppervlakte leefgebied nodig naast de vooropgestelde extra oppervlaktes Europees te beschermen habitats en leefgebied van andere Europees te beschermen soorten en de algemene kwaliteitsverbetering ten gevolge van het huidige milieubeleid.

Meer info op Ecopedia.be

Gerelateerde gebieden