Natuurstreefbeeld dat werd opgenomen in een natuurbeheerplan of gelijkwaardig plan.

Deze procedure onderzoekt elke vergunningsplichtige activiteit, plan of programma die een mogelijke impact heeft op Europees beschermde natuur. Het is een schriftelijk verslag dat aan de hand van gemotiveerde argumenten uitlegt waarom de Europese natuur(waarde) van een speciale beschermingszone (SBZ) al dan niet betekenisvol wordt (of kan worden) aangetast door een bepaalde activiteit. Een passende beoordeling werkt via gerichte modellen en berekeningen die indien nodig worden uitgevoerd door een studiebureau of milieu-expert. Als de activiteit schade zou kunnen veroorzaken (betekenisvolle aantasting), kan er daarvoor geen vergunning verleend worden. Hierbij is het belangrijk om ook de mogelijke cumulatieve effecten in rekening te brengen.

Onrechtstreekse implementatie van de instandhoudingsdoelen door vergunningverlening, passende beoordeling e.d.

Maat voor de zuurtegraad: het negatieve logaritme van de concentratie waterstofionen. Dit varieert tussen 0 en 14. Hoe lager de pH, hoe groter de concentratie waterstofionen en hoe zuurder de oplossing; pH 7 is neutraal

Eerste vegetatie op een tevoren onbegroeide bodem

Verwijderen van de bovenste bodemlaag (0 – 5 cm) en de bijhorende vegetatie in het kader van het natuurbeheer; afsteken van de zoden. Met de plaggen verdwijnen een groot aantal voedingsstoffen uit het terrein

Groep van individuen van dezelfde soort die samen voorkomen in een bepaald gebied

De aanwezigheid van het natuurlijk milieu voor het realiseren van een natuurstreefbeeld.

De oppervlakte binnen de zoekzone die geschikt is, op basis van de terreinkenmerken (ligging, grondwaterstand,..) en socio-economische factoren, voor de ontwikkeling van het habitattype.

Een leidraad voor het opstellen van een passende beoordeling volgens een vast stramien. Bevat significantiekaders om te in te schatten of er betekenisvolle effecten kunnen zijn of niet.

Het verschijnsel dat sommige dieren andere dieren doden en opeten

Een habitattype dat gevaar loopt te verdwijnen en waarvoor de Europese Unie een bijzondere verantwoordelijkheid draagt omdat een belangrijk deel van hun natuurlijke verspreidingsgebied op het grondgebied van de EU ligt. Deze prioritaire typen worden vaak aangeduid met een sterretje (*)

Prioritaire inspanningen zijn inspanningen die noodzakelijk zijn voor het bereiken van de natuurdoelen in een SBZ. Voor het bepalen van de prioritaire inspanningen werd rekening gehouden met voor welke Europees te beschermen soorten en habitats het gebied is aangeduid, met de gewestelijke instandhoudingsdoelstellingen en met de voor dat gebied bestaande dreiging van achteruitgang en vernietiging van soorten en habitats.

Afgekort: PAS. Deze programmatische aanpak beoogt het stelselmatig terugdringen van stikstofdeposities, voornamelijk via de lucht, zodat de habitattypes die eraan gevoelig zijn uiterlijk in 2050 een gunstige staat van instandhouding kunnen bereiken en verdere achteruitgang van deze habitattypes intussen vermeden wordt. Dit wil zeggen dat een extra daling van de stikstofemissies (en dus ook van stikstofdepositie) wordt vastgelegd.

Dit zijn door de Vlaamse overheid gesubsidieerde kortlopende (inrichtings)projecten met het oog op realisatie van natuurdoelen in relatie tot een natuurbeheerplan. Met deze investeringssubsidies wil de Vlaamse overheid beheerders, eigenaars en gebruikers stimuleren om de natuurdoelen mee te realiseren.