Zie Gewestelijke instandhoudingsdoelstellingen.

Het Gemeenschappelijk landbouwbeleid is het landbouwbeleid van de Europese Unie en bestaat uit twee pijlers: de marktordening en de plattelandsontwikkeling. Het GLB regelt inkomenssteun voor landbouwers. De beheerovereenkomsten zijn een instrument van het GLB.

De G-IHD zijn de Europese natuurdoelen op Vlaams niveau. Deze doelen geven de minimaal noodzakelijke oppervlakte of populatiegrootte aan voor de in het Vlaams Gewest voorkomende habitats en soorten om in een regionaal gunstige staat van instandhouding te komen d.w.z. dat ze duurzaam zullen kunnen overleven. Voor habitattypes wordt dit uitgedrukt in termen van areaal (verspreidingsgebied), oppervlakte en kwaliteit; voor soorten in termen van areaal, populatiegrootte en kwaliteit van de leefgebieden.

Zie Gemeenschappelijk landbouwbeleid.

De staat van instandhouding van een habitat wordt als gunstig beschouwd wanneer:

• het natuurlijke verspreidingsgebied van de habitat en de oppervlakte van die habitat binnen dat gebied stabiel zijn of toenemen;
• de nodige specifieke structuur en functies voor behoud op lange termijn bestaan en in de afzienbare toekomst vermoedelijk zullen blijven bestaan;
• de staat van instandhouding van de voor die habitat gunstige typische soorten gunstig is.

De staat van instandhouding van een soort wordt als gunstig beschouwd wanneer:

• uit populatiedynamische gegevens blijkt dat de betrokken soort nog altijd een levensvatbare component is van de habitat waarin de soort voorkomt en dat vermoedelijk op lange termijn zal blijven;
• het natuurlijke verspreidingsgebied van die soort niet kleiner wordt of binnen afzienbare tijd lijkt te zullen worden;
• er een voldoende grote habitat bestaat en waarschijnlijk zal blijven bestaan om de populaties van die soort op lange termijn in stand te houden.