Rollin Verlinde - Vilda
Ingekorven vleermuis (Myotis emarginatus)
De echolocatiegeluiden van de Ingekorven vleermuis zijn relatief zacht en meestal pas op slechts enkele meters afstand van een batdetector detecteerbaar (4-5 m), net daarom wordt dit type van echolocatie aangeduid als fuistersonar. Het FM-signaal heeft een pulsduur van 1.5-4 ms en kent een startfrequentie boven de 140 kHz en een eindfrequentie bij ongeveer 38 kHz (soms reeds bij 48 kHz maar zelden lager dan 30 kHz). Op basis van kwalitatieve geluidsopnamen kan de soort vaak duidelijk worden herkend door de hoge begin- en eindfrequenties. Deze geluiden hoor je met een heterodyne detector als droge tikken.
Hieronder vind je de Gewestelijke Instandhoudingsdoelstellingen (G-IHD) voor deze soort. Ze geven aan wat in Vlaanderen nodig is om een veilige toekomst te creëren voor deze soort.