In Vlaanderen zullen oude zuurminnende Eiken-Berkenbossen meestal evolueren naar Eiken-Beukenbossen. Het is een successie-stadium naar de climaxvegatie zijnde de Eiken-Beukenbossen. Enkel door het verwijderen van de strooisellaag en het weren van schaduwboomsoorten zoals de beuk kan je het type in stand houden. Op zeer voedselarme zandgronden in de Kempen gaat de successie naar het Eiken-Beukenbos zeer traag. Op deze gronden kan het Oude Eiken-Berkenbos zonder beheer blijven bestaan.